บทเรียนของกรีซ: ความล้มเหลวของลัทธิปฏิรูป

บทเรียนของกรีซ: ความล้มเหลวของลัทธิปฏิรูป

 นายอเล็กซิส  ซีปราส    นายกรัฐมนตรีกรีกพึ่งจะประกาศว่าจะลงจากตำแหน่งเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม    เขาได้สูญเสียเสียงสนับสนุนข้างมากในรัฐสภาและการแตกแยกของพรรคซีรีซา (Syriza) โดย  นาย ลาฟาซานิส แกนนำนำปีกซ้ายได้ประกาศตั้งพรรค”เอกภาพประชาชน” ขึ้นใหม่     ซีปราสได้ประกาศในโทรทัศน์เมื่อคืนที่ผ่านมาว่า     รัฐบาลพรรคซีรีซาได้ยื่นใบลาออกเพื่อให้มีการเลือกตั้งใหม่   ซีปราสกล่าวว่าประชาชนชาวกรีกยังคงต้องทำการต่อสู้ต่อไป แต่ประเทศกรีซได้ ”ตัดสินใจอย่างมีเกียรติ์”  ในเรื่องล่าสุดที่เรียกกันว่าการรับเงินช่วยเหลือ    มันหมายความว่าอย่างไร?

เงินช่วยเหลือ(เงินกู้)งวดแรกนี้มีมูลค่าแปดหมื่นหกพันล้านยูโร (86,000,000,000 ล้าน) หรือประมาณ เก้าหมื่นล้านดอลลาร์  ที่ต้องนำมาใช้จ่ายอย่างเข้มงวดในรูปแบบของการ”ปฏิรูป” ซึ่งบงการโดยกลุ่มทรอยก้า (Troika  คือวิธีเทียมม้าแบบรัสเซียที่ใช้ม้าเทียม 3 ตัว ในที่นี้นำมาเปรียบเทียบกับเจ้าหนี้ 3 ฝ่าย ได้แก่ ธนาคารกลางยุโรป . สมาชิกกลุ่มเศรษฐกิจยุโรป . และสถาบันการเงิน ไอ.เอ็ม.เอฟ) หลังจากมีการอภิปรายกันอย่างเผ็ดร้อนในรัฐสภา  รัฐบาลกรีกยอมรับการแปรรูปวิสาหกิจขนาดใหญ่(คือการทำทรัพย์สินของรัฐให้เป็นของเอก ชน) มาตรการเพิ่มภาษี  ทุกๆคนในกรีซรู้ดีถึงนโยบาย  และการตัดลด(cuts)เพื่อเป็นการประหยัด  มันบ่งบอกถึงการละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่ซีปราสได้เคยสัญญากับประชาชนของกรีซเมื่อเขาได้รับเลือกตั้งในวันที่ 25 มกราคม ศกนี้ไปจนหมดสิ้น

 

ประชาชนชาวกรีกต่างรู้ว่านโยบายเหล่านี้หมายถึง   การตัดลดที่มากขึ้น  มาตรฐานการครองชีพที่ต่ำลง  การว่างงานเพิ่มสูงขึ้น  และความท้อแท้สิ้นหวัง    เพื่ออะไรล่ะ?  หลังจากที่ต้องทุกข์ทรมานกับนโยบายตัดลดที่โหดร้ายมาเป็นเวลา 5 ปี   ภาระหนี้สะสมของกรีกสูงขึ้นจาก 125% ไปเป็น 185% ของรายได้ ประชาชาติ     และขณะนี้กำลังพุ่งขึ้นเกอบจะแตะ 200% นี่คือความสำเร็จที่น่าทึ่งหรือ?   เงินกู้ยืมทั้ง หมดที่ให้แก่กรีซ  มีเพียงแค่ 10 % เท่านั้นที่กรีซได้รับ        ที่เหลือนั้นถูกส่งตรงไปยังหีบสมบัติของเยอรมันและสถาบันธนาคารต่างๆของยุโรป

 

เป็นที่ชัดเจนว่า  แม้คนตาบอดก็รู้ว่ากรีซไม่มีความสามารถที่จะจ่ายหนี้ก้อนมหึมานี้ได้   ในทางส่วนตัว(และแม้แต่ในด้านสาธารณะ)  นักเศรษฐศาสตร์ชนชั้นนายทุนก็ต้องยอมรับความจริง    กระนั้นพวกเขาก็ยังบีบคั้นประชาชนกรีกและผลักดันชาวกรีกให้ไปเกินกว่าขอบเขตจำกัดของความอดทน   จะต้องไม่มีมาตรการตัดลดใดๆอีกสำหรับประชาชนกรีกที่เป็นการเสี่ยงต่อการก่อให้เกิดการระเบิดทางสังคม  ประชา ชนกรีกได้แสดงออกให้เห็นอย่างชัดเจนในการคัดค้านอย่างรุนแรงในการทำประชามติในเดือนกรกฎาคมเมื่อประชาชนกรีกได้ลงคะแนนด้วยเสียงข้างมากต่อการรับเงินกู้งวดใหม่บนเงื่อนไขของการ รัดเข็มขัดให้มากขึ้น    และมวลชนจำนวนมหาศาลได้เคลื่อนไหวแสดงออกถึงความยินดีต่อชัยชนะอันยิ่งใหญ่    แต่ผู้นำของพรรคซีรีซากลับยอมยกธงขาวแสดงการยอมจำนนและยินยอมต่อคำบงการของบรรดาเจ้าหนี้ในยุโรป

 

การยอมจำนนที่น่าอับอายนี้  ได้สร้างความท้อแท้ผิดหวังแผ่ขยายไปในวงกว้างและยังเป็นแรงกระตุ้นให้เกิดกระแสการลาออกของสมาชิกพรรคเมื่อสัปดาห์ก่อนหน้านี้      อารมณ์ตกใจและสับสนเมื่อแรกๆได้กลายเป็นความเดือดดาลเมื่อประชาชนได้รู้ความจริงของนโยบายใหม่    และนี่เป็นเบื้องหลังในการแตกของพรรคซีรีซ่าและการเรียกร้องให้มีการเลือกตั้งใหม่ของซีปราส

 ความมืดบอดของนักปฏิรูป

การเลือกตั้งทั่วไปในเดือนมกราคมประชาชนได้เลือกพรรคซีรีซาเป็นรัฐบาลรัฐบาล  ที่ได้ให้สัญญาว่าจะยกเลิกมาตรการรัดเข็มขัดทั้งมวล     ถ้าคุณยอมรับในข้อจำกัดของระบอบทุนนิยม   ก็ต้องยอมรับในกฎกฎเกณฑ์ของมันด้วย      นั่นหมายความว่าคุณต้องการบริหารจัดการวิกฤติของระบอบทุนนิยม     สิ่งที่ ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ก็คือใช้มาตรการประหยัดสำหรับชนชั้นกรรมกร     ในขณะเดียวกันก็หยิบยื่นผลประ โยชน์ก้อนมหึมาซึ่งเป็นเงินของส่วนรวมให้แก่บรรดานายธนาคารและชนชั้นนายทุน

 

ความมืดบอดของทั้ง ซีปราสและ วาโรอูฟากิส(อดีตรัฐมนตรีคลัง)คือการที่เชื่อว่าพวกเขาจะสามารถจูงใจนาง แมร์เคล(นายกรัฐมนตรีเยอรมัน)และนายทุนยุโรปคนอื่นๆ ให้ยินยอมอ่อนข้อต่อกรีซได้ด้วยการเจรจา     อย่างที่เราได้ทำนายไว้ว่า..จะไม่มีการเจรจา       ชนชั้นนายทุนยุโรปมีความตั้งใจที่จะบดขยี้กรีซอยู่แล้ว   อีกอย่างหนึ่งมันน่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับพรรคที่ต่อต้านการมาตรการประหยัดในประ เทศอื่นๆ เช่นพรรค โพเดมอส (Podemos  พรรคการเมืองปีกซ้ายของเสปน ก่อตั้งเมื่อเดือนมีนาคม 2014 โดย พาโบล  อิกเลซิยาส)  ในเสปน  ที่จะเดินตามรอย

 

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับฝ่ายตรงกันข้ามที่ไร้ความปราณีของบรรดาผู้นำในยูโรโซน    ซีปราส ขอทำประ ชามติ     นั่นเป็นผลให้มวลชนเคลื่อนไหวสนับสนุนรัฐบาล    ประชาชนชาวกรีกพร้อมแล้วที่จะต่อสู้กับมาตรการประหยัด      ถ้าซีปราสยังคงเป็นนักลัทธิมาร์กซอยู่เขาควรจะฉกฉวยโอกาสใช้การเคลื่อนไหวนี้เพื่อการเปลี่ยนแปลงสังคม      เขาควรเรียกร้องให้ชนชั้นกรรมกรเข้ายึดธนาคารต่างๆและทำให้เป็นสมบัติของชาติเสีย

 

เขาควรจะเป็นตัวอย่างให้แก่กรรมกรในยุโรปได้เดินตามแนวทางสังคมนิยมกรีก   ซึ่งนั่นจะเป็นกองกำลังมวลชนขนาดมหึมาในการเคลื่อนไหวต่อต้านมาตรการประหยัดนี้ไปทั่วยุโรป        และเป็นเพียงหนทางเดียวที่นาง แมร์เคล และคนอื่นๆจะยอมถอย      แต่เนื่องจากเป็นนักปฏิรูป..ซีปราสไม่แม้แต่จะพิจารณาถึงความเป็นไปได้ในเรื่องนี้    แทนความคิดที่ว่าเขาสามารถใช้ผลของประชามติมาเป็นข้อต่อรองเพื่อให้ได้ข้อตกลงที่ดี     ผลสุดท้ายกลับได้สิ่งที่แย่กว่า...นั่นคือเสียงสะท้อนกลับของการไม่ยอมรับของประ ชาชนในเดือนกรกฏาคม

 

ขณะนี้รัฐบาลซึ่งถูกเลือกมาเพื่อให้ต่อต้านมาตรการตัดลด     แต่กำลังตระเตรียมดำเนินการตัดลดที่รุน แรงขึ้น    นี่เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ผลักให้ทั้งกรีซและพรรคไซรีซาต้องตกอยู่ในห้วงวิกฤต  ซีปราสผู้ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมากเมื่อไม่นานมานี้     กำลังเสื่อมเสียความนิยมอย่างหนักในหมู่ประชาชนซึ่งเป็นส่วนที่มีความสำคัญ   นี่เป็นการสะท้อนถึงวิกฤตของผู้นำ       ภายใต้สถานการณ์เช่นนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้ที่พรรคซีรีซาจะเกาะกุมกันได้ต่อไปอีก ซึ่งก่อนหน้านี้ก็มีเค้าของการแตกแยกอยู่แล้ว       ซีปราสได้วางรากฐานให้แก่ตนเองไว้แล้วในพรรคของชนชั้นนายทุนที่เป็นฝ่ายตรงกันข้าม     เนื่องจากเขาไม่สามารถควบคุมพรรคที่ตนสังกัดได้อีกต่อไป

 

การเลือกตั้งจะแก้ปัญหาอะไร?

เหตุผลที่ซีปราสเรียกร้องให้มีการเลือกตั้งโดยเร็วก็เพราะเขาหวังว่าจะมีเวลาไม่เพียงพอสำหรับพรรคใหม่(ที่แยกออกไป)    ซึ่งก่อตั้งโดยผู้นำปีกซ้าย พานาจิโอติส  ลาฟาซานิส ที่ยังไม่มีความพร้อม  และไม่มีความชัดเจนพอว่าจะได้ผู้สนับสนุนพรรคเอกภาพประชาชนของเขาจากพรรคซีรีซาสักกี่คน   ที่แน่ นอนก็คือ ลาฟาซานิส จะได้ใจประชาชนจำนวนไม่น้อยที่โกรธแค้นซีปราส

 

แม้จะเป็นเช่นนี้...  ก็ยังคงจะเป็นเหมือนเดิมที่ซีรีซายังจะเป็นพรรคที่ได้รับการเลือกมากที่สุดแม้การสนับสนุนจะลดลง     แต่ทางเลือกที่เอียงขวาก็ทำให้เสื่อมเสียมากขึ้นไปอีก    หลังจากที่เคยได้รับคะแนนเสียงในการเลือกตั้งเดือนมกราคมที่ 27.8%     การหยั่งเสียงในขณะนี้ปรากฏว่า คะแนนนิยมของกลุ่มปีกขวาพรรรคประชาธิปไตยใหม่เหลือไม่ถึง 20%

 

ถ้าซีปราส มีเสียงเพียงพอ บางทีเขาอาจจะตั้งรัฐบาลผสมกับพรรค แพนเฮเลนนิค  โซเซียลิสต์ มูฟเม้นต์ (PASOK* พรรคสังคมประชาธิปไตยกรีก)  และพรรค โพทามิ    อย่างไรก็ตามไม่แน่ว่าพรรค PASOKจะได้กี่ที่นั่งในรัฐสภาใหม่     และถ้าพรรคซีรีซาได้ที่นั่งน้อยกว่า 20%    ซีปราสอาจจะตั้งรัฐบาลผสมกับพรรคประชาธิปไตยใหม่ก็ได้    และนั่นก็หมายความว่าซีปราสกำลังจะนำซีรีซาไปสู่ความตาย   ไม่ว่าอย่างไรสิ่งที่จะเกิดขึ้นก็คือรัฐบาลผสมที่อ่อนแอและไม่มีเสถียรภาพท่ามกลางวิกฤตนี้   คงอยู่ได้ไม่นาน ขั้นตอนต่างๆจะ ทำให้การต่อสู้ทางชนชั้นมีความเข้มข้นขึ้น     ลักษณะพิเศษก็คือจะมีการแบ่งขั้วกันรุนแรงขึ้นระหว่างซ้ายและขวา      ขณะนี้ซีปราสยังเป็นศูนย์กลางทางการเมืองที่ไม่สามารถแก้ปัญหาใดๆได้    มันกำลังจะก้าวไปสู้ความยุ่งเหยิง..พรรคคอมมิวนิสต์กรีกจะเติบโตขึ้น และพรรค เอกภาพประชาชนอยู่ด้านซ้ายและพรรค โกลเดน ดอว์น อยู่ด้านขวา

 

สถานการณ์ปัจจุบันคือการก่อกำเนิดของการปฏิวัติที่มีศักยภาพ    สิ่งที่ขาดคือผู้นำการปฏิวัติที่แท้จริง ซึ่งสามารถเสนอทางออกแก่ประชาชนให้พ้นจากวิกฤตได้        พรรคคอมมิวนิสต์กรีซจำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนจากทุกกลุ่ม  ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มที่มียุทธวิธีซ้ายจัด และบางส่วนที่คัดค้านซีปราสอย่างเหนียว แน่น      การได้รับความสนับสนุนจากพวกเขาย่อมมีความจำเป็นหลังจากซีปราสยอมจำนน      รวมไปถึงกลุ่มที่นิยมคอมมิวนิสต์ในพรรคซีรีซาที่ยืนหยัดคัดค้านการสมยอมของซีปราสและสนับสนุนนโยบายสังคมนิยมมาตลอด  ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกรรมกรและกำลังจะแยกตัวออกจากพรรคซีปราส  รวมทั้งสมา ชิกพรรคคอมมิวนิสต์กรีกด้วย

 

สหาย ลาฟาซานิส  จะต้องได้รับเกียรติในการยืนหยัดต่อต้านการสมยอมของบรรดาผู้นำพรรคซีรีซา  แต่นโยบายของเขาที่เสนอนั้นไม่ใช่ทางเลือกที่แท้จริง         เขาสนับสนุนการออกจากการเป็นสมาชิกของกลุ่มยูโร     แต่ในขั้นตอนที่แน่นอนนั้นมีความเป็นไปได้ที่กรีซจะถูกขับออกจากสมาชิกยูโรไม่ว่าจะด้วยกรณีใดๆ   แม้ว่าโดยพื้นฐานของทุนนิยมจะเป็นการนำไปสู่วิกฤตที่หนักขึ้นอีก  เช่นการพังทลายของระ บบเงินตรา   อัตราเงินเฟ้อจะสูงขึ้น และในที่สุดมาตรฐานการครองชีพจะลดต่ำลง     ทั้งภายในหรือภาย นอกกลุ่มยูโร    หรือกลุ่มร่วมมือกันทางเศรษฐกิจยุโรป (EU)      วิธีแก้ปัญหาของกรีซนั้นอยู่บนพื้นฐานของระบอบทุนนิยมที่  ปัญหารุนแรงต้องแก้ไขด้วยวิธีที่รุนแรง

 

มีเพียงหนทางเดียวที่ประชาชนชาวกรีกจะสามารถควบคุมชะตากรรมให้กลับมาอยู่ในมือของตนได้ก็คือการขจัดอำนาจเผด็จการของบรรดานายธนาคารและนายทุนทั้งหลาย   ไม่เพียงแต่ในเบอร์ลิน  หรือ ในบรัสเซล เท่านั้นต้องในเอเธนส์อีกด้วย       มีความจำเป็นที่จะต้องยึดทรัพย์สินของบรรดานายธนาคาร    ผู้มีอิทธิพล  และพวกอภิสิทธิ์ชนกาฝากที่เป็นผู้ปกครองกรีซตัวจริง     มีเพียงทางนี้เท่านั้นที่การวาง แผนเศรษฐกิจอย่างสมเหตุสมผลจึงพอจะมีทางเป็นไปได้  ในการขจัดการว่างงาน   การไม่มีที่อยู่อาศัยและการสร้างรากฐานที่เป็นธรรมและสังคมประชาธิปไตยที่แท้จริงขึ้นมา

 

ระบอบทุนนิยมของกรีซอยู่ในภาวะขึ้นๆลงๆมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว    ความไม่มั่นคงอย่างหนึ่งที่เป็นมาอย่างต่อเนื่องคือการรวมกลุ่มพันธมิตรทางการเมืองที่ไม่มีความแน่นอน    ผลของการเลือกตั้งแกว่งไปมาระหว่างซ้ายกับขวาต่อเนื่องกันซึ่งไม่สามารถแกปัญหาได้....ไม่ว่าในความรู้สึกของทั้งฝ่ายปฏิวัติและปฏิปักษ์ปฏิวัติ

เมื่อวิเคราะห์ให้ถึงที่สุดแล้ว        ชนชั้นนายทุนกรีกและยุโรปจะเรียกร้องให้ยุติในสิ่งที่พวกเขาเห็นว่าเป็น  ”ความวุ่นวาย” และพวกเขาจะพูดว่า :   “มีการนัดหยุดงานมากเกินไป...  มีการเดินขบวนและประท้วงบนถนนมากเกินไป   เราเรียกร้องกฎระเบียบ “  ฝ่ายซ้ายไม่มีทางออก....ในที่สุดก็จะเป็นการปูทางไปสู่ระบอบวีรบุรุษในกรีซ แม้ว่าระบอบที่ว่านี้จะไม่มีความมั่นคงก็ตาม    มันไม่สามารถแก้ปัญหาได้ทุกอย่างและก็มีความเป็นไปได้ว่าจะอยู่ได้ไม่ตลอด       มีเพียงทางเดียวคือเตรียมการและยกระดับไปสู่การปฏิวัติที่ใหญ่ขึ้น  เหมือนที่เราเห็นเมื่อปี 1974     ชนชั้นกรรมกรกรีกนั้นมีความมีธรรมเนียมการปฏิวัติที่ฝังอยู่ในความทรงจำมาช้านาน      ขอให้เราลองย้อนไปถึงกลุ่มปกครองที่ครองอำนาจต่อเนื่องกันมาตั้งแต่ปี 1967 จนถึง 1974 แต่ต้องถูกโค่นลงด้วยการปฏิวัติ

วิกฤตยุโรป

วิกฤตของยุโรปนั้นถูกเผยออกมาให้เห็นถึงรูปแบบที่แข็งทื่อในประเทศทุนนิยมที่อ่อนแอเช่น      เสปน  โปรตุเกส   และกรีซที่กระบวนการของมันได้ดำเนินไปไกลกว่าที่อื่นๆ แต่ในเสปนนั้นได้ก้าวล้ำหน้ากรีซไปแล้วก้าวหนึ่ง    ความฝันในการรวมเป็นหนึ่งเดียวของชนชั้นนายทุนยุโรปกำลังแตกสลายบนหลักการประหยัด

มากกว่า 20 ปี  ที่เราได้ชี้ให้เห็นถึงความเป็นไปไม่ได้   ในการรวมระบบเศรษฐกิจที่ดำเนินไปในทิศทางที่ต่างกัน     บนพื้นฐานของการเฟื่องฟูทางเศรษฐกิจลักษณะภายนอกของมันยังดำรงความเป็นเอกภาพ  เอาไว้ได้     แต่บนพื้นฐานของวิกฤตเศรษฐกิจความเป็นปรปักษ์เดิมๆในระดับชาติจะเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง    แรงเหวี่ยงจากศูนย์กลางที่ทรงพลังทางเศรษฐกิจก็เริ่มจะมีการแตกตัว     และพลังที่ว่านี้จะเติบใหญ่ขึ้นตลอดเวลา

ผลกระทบของวิกฤตเศรษฐกิจกรีกรู้สึกว่าจะไปไกลเกินกว่าขอบเขตภายในประเทศ      ทั่วทั้งยุโรปจะ เกิดความหวั่นไหวไปกับนโยบายรัดเข็มขัดนี้ที่ไม่ใช่จะใช้แก้ไขปัญหาเพียงชั่วคราว  แต่มันจะลุกลามไปถึงมาตรฐานการครองชีพอีกด้วย     ในประเทศเช่นกรีซ โปรตุเกส และไอร์แลนด์นโยบายนี้มีผลในการตัดลดค่าจ้างและบำนาญไปเรียบร้อยแล้วโดยไม่มีการแก้ปัญหาการขาดดุล       ดังนั้นมันจึงเป็นความความล้มเหลวที่เกิดขึ้นบนความเจ็บปวดและความคับแค้นของประชาชน      ทุกหนทุกแห่งคนจนยิ่งจนลงไปอีก  ในขณะที่คนรวยกลับรวยมากขึ้น

ในการเจรจากับกรีซ   เยอรมันทำตัวเหมือนกับว่าเป็นผู้ควบคุมวงวงดนตรีที่บงการไปเสียทุกเรื่อง  ส่วน   นายทุนฝรั่งเศสก็เป็นประหนึ่งเจ้าทฤษฎีคนที่สองของยุโรป    ที่ผงกหัวเห็นด้วยอย่างนอบน้อมเมื่อนาง แมร์เคล  บอกปัดและโต้แย้งอย่างไม่ยี่หระกับข้อเสนอที่เกี่ยวข้องกับเรื่องทั้งหมด   สิ่งที่เราได้เห็นก็คือความอำมหิตที่แท้จริงซึ่งซ่อนอยู่หลังหน้ากากที่ยิ้มแย้มของ  ”ความเป็นหนึ่งเดียวของยุโรป”      การปฏิบัติของพวกเขาต่อกรีซนั้น    ชนชั้นนายทุนเยอรมันได้แสดงความกรุณาของเจ้าหนี้ที่สามานย์ที่สุดออกมา    “ถ้าคุณไม่มีเงินจ่ายหนี้  ก็ขายเครื่องเรือนมาชดใช้สิ!    อ้อ...ขายเครื่องเรือนแล้วรึ  งั้นก็เฉดหัวออกไปอยู่กลางถนนโน่น”

วิกฤตของระบอบปฏิรูป

ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2  พรรคแรงงานและพรรคสังคมประชาธิปไตยได้นำเอาวิธีปฎิรูปมาใช้หลายครั้ง      พรรคเหล่านี้ได้รับการสนับสนุนในระดับที่น่าพอใจทำให้มีความมั่นคงในระดับหนึ่ง  แต่ช่วงเวลาเช่นนั้นได้จบลงไปแล้ว      ระบอบทุนนิยมได้ถลำลึกลงไปในห้วงวิกฤต   ทำให้ชนชั้นนายทุนไม่สามารถอดทนต่อวิกฤตที่ต่อเนื่องอย่างที่เคยเป็นมาเช่นในอดีตอีกแล้ว   จึงจำยอมให้มีการปฏิรูปขึ้น วิกฤติของระบอบทุนนิยมก็มีลักษณะเดียวกันกับระบอบปฏิรูป      ลักษณะประชาธิปไตยของชนชั้นนาย ทุนไม่เคยเป็นจริง และกำลังถูกเปิดโปงขึ้นในความรู้สึกนึกคิดของผู้คนนับล้านๆคนในเหตุการณ์ปัจจุบัน       จะมีคุณค่าอะไรสำหรับการลงประชามติและการเลือกตั้ง   ถ้าผู้มีอำนาจและบรรดานายธนาคารทั้งหลายไม่ได้ให้ความสนใจและเป็นผู้ตัดสินใจในท้ายที่สุด       ความว่างเปล่าและภาพลวงตาที่แสนสวยของลัทธิปฏิรูปและสังคมประชาธิปไตยได้ถูกเปิดโปงออกมาอย่างล่อนจ้อนไปทั่วทั้งทวีป     กระบวนการเช่นนี้ได้ถูกเร่งให้เร็วขึ้น  และกำลังจะเกิดขึ้นในประเทศต่างๆในช่วงเวลาเดียวกันนี้   

การขึ้นลงของพรรคและเหล่าผู้นำนั้นเปรียบเสมือนบารอมิเตอร์ที่สะท้อนให้เห็นถึงการเคลื่อนที่และความนิยมของมวลชนได้อย่างรวดเร็ว       บางทีก็กินเวลานับสิบปีสำหรับพรรคๆหนึ่งที่จะสูญเสียฐานมวลชน   แต่ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบันมันใช้เวลาเพียงไม่กี่ปีหรือไม่กี่เดือน       เหมือนอย่างคราวที่พรรคซีรีซาตั้งขึ้นใหม่และได้ก้าวเข้ามาแทนพรรค Pasok อย่างรวดเร็ว    แต่ครั้งนี้พรรคที่ตั้งใหม่อาจได้รับความนิยมหรือตกต่ำได้อย่างรวดเร็ว    แต่องค์กรจัดตั้งมวลชนนั้นอยู่ได้เป็นทศวรรษหรือชั่วอายุคน    เคยอยู่ในวิกฤติ   แตกแยก  หรือไม่ก็สูญสลายไป

มาถึงบัดนี้  พรรคPasok คือพรรคหลักของชนชั้นกรรมกรกรีก  มันได้ถูกทำลายไปเนื่องจากผลพวงของการทรยศ      ผลก็คือพรรค Pasok ต้องประสบกับหายนะในขณะที่พรรคไซรีซาได้รับความนิยมแต่ก็เร็วเหลือเกินที่พรรคซีรีซากำลังตกอยู่ในห้วงวิกฤต      ความผุพังเสื่อมถอยของพรรคสังคมนิยมและพรรคคอมมิวนิสต์ได้นำไปสู่ความรุ่งโรจน์ของพรรคซีรีซาและพรรคโพเดมอส         การมองหาทางออกจากวิกฤตของมวลชนได้ทดสอบพรรคการเมืองต่างๆพรรคแล้วพรรคเล่า    บรรดาผู้นำรุ่นเก่าและนโยบายต่างๆได้รับการวิเคราะห์และถูกโยนทิ้งไป   แต่กรีซก็ยังแสดงออกในทางกลับกัน     ถ้าพวกเขาไม่แยกทางกับระบอบทุนนิยมและรับเอานโยบายแบบสังคมนิยมแล้ว      พวกเขาจะล่มสลายไปอย่างรวดเร็ว      นี่เป็นธรรมชาติของช่วงเวลาประวัติศาสตร์ในยุคปัจจุบัน

ในเสปนเราได้เห็นการเกิดขึ้นของพรรค โพเดมอส  ในสหราชอาณาจักรเราได้เห็นปรากฏการณ์ คอร์ไบน์ (Corbyn phenomenon)      ทั้งหมดนี้ได้แสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจอย่างลึกซึ้งของสังคมในการแสวงหาทางการเมือง     และเรายังได้เห็นกระบวนการพื้นฐานเช่นนี้ในหลายๆประเทศ   มวลชนมีความมุ่งมั่นที่จะหาทางออกจากฝันร้าย    พวกเขาเลือกพรรคการเมืองและผู้นำครั้งแล้วครั้งเล่าและทิ้ง คนเหล่านั้นลงถังขยะแห่งประวัติศาสตร์ไปคนแล้วคนเล่าเช่นกัน          นั่นหมายถึงความโกรธแค้นที่เพิ่มขึ้นต่อผู้นำทางการเมือง    การต่อต้านคนร่ำรวยที่มีอำนาจละอภิสิทธิ์ก็ดี        ปฏิกิริยาต่อต้านสถานภาพเหล่านี้ก็ดี   เป็นพัฒนาการของเมล็ดพืชที่มีหน่ออ่อนของการปฏิวัติ    ที่ไปไกลกว่าเรื่องการปรับปรุงทางเศรษฐกิจ

จำนวนประชาชนที่ไม่เชื่อต่อคำมั่นสัญญาของบรรดานักการเมืองเพิ่มมากขึ้น   ที่แท้แล้วมันเป็นแค่สิ่ง ลวงตาที่พรรคการเมืองทั่วๆไปได้สร้างขึ้นมา    พรรคการเมืองที่ได้รับเลือกเหล่านั้นได้ทรยศต่อความความหวังของประชาชนโดยดำเนินการ”ตัดลด”ซึ่งถือว่าเป็นการฝ่าฝืนคำสัญญา    ทำให้พวกเขาต้องหมดความเชื่อถือไปอย่างรวดเร็ว    ผู้นำทางการเมืองที่ได้รับความนิยมมากที่สุดเพราะดูเหมือนว่าจะยืนหยัดเพื่อการเปลี่ยนแปลงนั้นต้องจบลงด้วยความดูหมิ่นเกลียดชังเมื่อพวกเขาดำเนินนโยบายที่น่าอดสูเช่นเดียวกับที่ผ่านมา    สิ่งเหล่านี้ได้เกิดขึ้นกับ ซีปราส ซึ่งเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นในเวลานี้

คำพูดอย่างเป็นรูปธรรมซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของบรรดานักลัทธิมาร์กซทั้งหลาย   “สถานการณ์ปัจจุบันได้หยิบยื่นสิ่งที่เป็นไปได้แก่ผู้ที่เตรียมจะหยิบฉวย     แต่ความเป็นไปได้ที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นจะเปิดโอกาสให้ในช่วงที่พายุและความตึงเครียดได้ผ่านไปแล้ว”     วิกฤตนี้ไม่ธรรมดา..เป็นสถานการณ์เปลี่ยนแปลงที่แหลมคมและมีนัยต่อจิตสำนึก     ในโอกาสที่ซ้ำซากเช่นนี้ความคิดที่ยังยึดติดอยู่กับกฎเกณฑ์ในอดีต จะเป็นอันตรายต่อแนวโน้มในการปฏิวัติ    เราต้องเรียนรู้ที่จะคาดคะเนในสิ่งที่ไม่อาจคาดคะเนได้

การเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วและแหลมคมในสถานการณ์อันเป็นรูปธรรมนี้      เรียกร้องยุทธวิธีที่ชัดเจนที่มีความสอดคล้องและสัมพันธ์กัน      ผู้ที่สนับสนุนชาวคอมมิวนิสต์ได้ประกาสตนในการเข้าร่วมกับพรรคเอกภาพประชาชน    ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบันมีเพียงการตัดสินใจที่ถูกต้องเท่านั้น   เรามีความเชื่อมั่นว่าชาวคอมมิวนิสต์จะสรรค์สร้างกำลังของตนต่อไป       ปลุกเร้าและให้การศึกษาแก่บรรดาผู้ปฏิบัติงานให้มีความสามารถที่จะพัฒนาการปฏิวัติของกรีซให้เติบใหญ่ขึ้นต่อไป

อลัน  วูดส์   ลอนดอน London 21 สิงหาคม 2015.